GÜLSÜZMECE
günlerin uzadığı yok;
ömrümün ayak ucuna uzanan içime saklandım bugün. seferini seyrettiğim yorgun ruhum tesadüfle karışık bir itaati sergiliyordu, evlerin sürünüp giden suratlarında. bir akşamüstünün sırtında, gafil ağaçların bakışlarında, mahkumdu, iç sıkıntımın yakarışları. ne mağrur gözaltlarıma yapışan eğik düzlemler ne de sahte şahsiyetlerin madeni sesleri bırakmadı hiç biri ellerimi.. bilinçaltıma diz çöken kitaplar ve yaşamın soğuk anıları, toz bulutuna bürüyor hafızamı. peşimsıra dökülüyorum, üstelik büyüyorum. yırtık seyirci koltuklarında, uç uca eklediğim paradokslarıma gülüyorum.. |
harikasın yine
kibritçi kız masalından mı çıkmasın nedir
neye banıyorsun kalemini
banada söyle :)
sevgimlesin