SEN VE SENSİZLİK
SEN VE SENSİZLİK
Seninle yaşadım en güzel günleri Sende tanıdım güneşi Sen doldurdun Kışı, baharı, yazı, hazanı Sen de açtım falları Kopardım tek tek papatyaları Saatlerce gözledim yıldızları Yağmur oldun, rüzgar oldun, dal oldun Coşturdun seller gibi Sürükledim tüm güzellikleri Kattım önüme sevgileri Tünerken dalında mutlulukla Yaşıyordum dolu dolu Sebepsiz ve de nedensiz Mızıkçılık yaptın, bozdun oyunu Bıraktın ortalıkda Yaşamaktayım en acı günlerimi Kaybettim usumu, bedenden ayırdın ruhumu Başladı hüzün, göz yaşları, zulüm Ateşlerdeyim gittiğinden beri. Davut Tunçbilek/Keskin |