Kehribar sarısı çiçeğine benzeyen
Hüzün kokulum benim
Reddedilmiş saatler de sözlerimin gölgesine
Bir akşam vakti çöküyor
Kirpiklerinin arasında yaralı bir öykü saklıyorsun bilirim
Yum gözlerini yum
En unutulan saatlerde
Çirkin bir yalnızlığın kanamalarında
Bir deniz mavisinin serinliğinliğiyle
Hüzünlerini yamalı yerlerinden yıkamaya geldim
Dokunma ellerime
Bırak’ta gözlerinin en kılcal damarlarına kadar
Met edeyim seni

Ne olur konuşma her görüşmede
Bırak hasmane suskunluklar cebimizde kalsın
Zamanın en aklımı aldığı yerden
Gamzelerinin kıyısına rengarenk çakıl taşları topladım
Yakamozlara adımın gölgesi düştüğünde
Geceye seni haykırarak
Ellerimle seni sana anlatarak dizeceğim
Yum gözlerini yum
Ayrılık hakkında konuşmadan
Eskimemiş baharlar biriktirdim ben
Sırf gözlerin için
Bak imkansız acılarıda aldatarak
Saçlarına baharları takmak için
Hepsi avuçlarımda sırasını bekliyor
Martıların kanatlarındaki özgürlüğün rüzgarları
Yetmez saçlarını dağıtmaya
Al işte bir nefeste benden sana


Kehribar sarısı çiçeğim
Hilal kaşlarının kenarına
Kimbilir kaç vedaların sırrını saklayan
Gemiler yolcularının selamını bıraktı
Her yolcu belki biraz sustu biraz ağladı
Ve nemli bir göz yaşını mendillere sararak
Yeryüzünde kimsenin gülmediği bir anda
Yum gözlerini yum kehribar çiçeğim
Korkusuz bir gecenin koridorlarında
Mukaddes bir tomurcuğun rüzgarı essin gözlerinde
Hani umut gibi
Hani yarın gibi hani mutluluk gibi
Kayıtsız bir bakışın da
Yani sarhoşluğunda
Kehribar çiçeğinin adı yani Aşk’ın adı senle anılsın


Yum gözlerini yum
Her aklıma uğrayışında
Ay ışığı ayyuka çıkmadan
Bir sahil kenarına çarpan beyaz köpüklerin koynundan
İlk ben açayım gözlerindeki duvağını
Karanlığın ortasından
Sana yazdığım bütün cümlelerim
Sol yanına dokunmak için sabırsız bir kıyam’a koşuyor sanki
Serdiğim seccadelere Allah Aşk’ına hu derim
Allah için aşk için gözlerin için senin için
Ve sabırlarıma gözlerin sızınca sersefil zamanlarım da
Sen Velvekil bir duasın her gece dilimde Rahlalerde


Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ