YOKLUĞUNUN GİRDABINDA...
Kurumuş bir yaprağım şimdi
dalından kopup düşmeyi bekleyen rüzgara emri amâde durmuş bekliyorum umarsızca.... Sayfalar arasına sıkıştırılan bir gül yaprağı misali kuruyup kalmışım senin misk-î amber yüreğinde... Kalmadı göğümde ne bir yıldızım ne bir ay’ım ne de bir güneşim virakınla soldu bakışlarım yıkıldı un ufak oldu gönül sarayım Yokluğunun girdabında karardı tüm dünyam görmez oldu gözlerim seni bulmaya çalışırım içi geçmiş yalnızlıklarımda.. |
"Kurumuş bir yaprağım şimdi
dalından kopup düşmeyi bekleyen
rüzgara emri amâde durmuş
bekliyorum umarsızca...."
anlatım çok hoş , yüreğiniz dert görmesin ..
sevgiler..