Göğsüme munzur dağlarının kekik kokusu vuruyor
Sessiz bir yalnızlığın avucumda çırpınışında
Gözlerin geliyor aklıma
Kırılgan bir kelebeğin kanadın da geceyi yüzüme serperek
Gurbet akşamlarına bir türkü saldım
Güzelim yüzünü özleyerek
Akşamları dökeceğim yastığa iniltili bir göz yaşı
Ateşten bir tuzak mevzide beni bekler
Fıratın sularında gençliğimin yüzünü yıkamışım
Toroslorun bozkırlarında saçlarımın gölgesi kalmış
Topla beni dağılmadan
Yada sakla beni kor ateşlerin ortasın da



Hayatın kıyısına
Çakmak bakışlı masmavi
Mavzer bir şiir bırakmışım
Sazının teline felaket bir hasreti iliştir diye
Çal beni düşmeden tut tutabildiğince
Gücün yetesiye kadar bir türkü tadında
Ayrılık acısının kitabına sövmüşüm inceden inceye
Cümlelerimin mahremiyetinden utanarak
Kahpe bir hayatın etrafında tövbeler le tavaf etmişim
Dilime her adın düştüğünde
Munzur dağlarının kekik kokusunu saçlarına ekmişim
Gel vur beni gözlerinle vur
Bir şiir yaprağına ser
Beyaz sayfaların kefenine sar yalnızlığımı
Yada bir çocuk yanımın elinden tut
Ben daha fazla büyümek istemiyorum artık



Aynalara her baktığımda
Yüzümden yılları yırtasım geliyor
Nusubet bir ölüme hızla koşuyorum şimdi sensiz
Efendiliğimi çoktan sana bozdum hayat
Çoktan sana bozdum
Kanayan yanlarımın günahına isimsiz kahramanlar dizili
Selam duruyor her hançer kanadıkça
Gel sende vur gözlerin le vur gitsin sessizce
Yedi fidanlara inci tanelerim düşsün
Küllerim savrulmadan kızılırmağın serin sularına
Gecenin rengine belki bir suskunluğum yakışır
Adımı sorma dört mevsimlere
Üstüne bir kavga çöker belaya bulaşırsın
Baharların ihalesi sana kalsın
Ben hazanlarda
Bir sonbahar akşamında
Hatıralar da avuç avuç adam gibi ölmesini de bilirim

Bu şiirime o güzel yorumuy’la hayat vererek bana destek olan dostum AHMET İSTANBULLU hocama teşekkür’ü bir borç bilirim

Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ