- Senin her saçmalamanda o hep kan kustu…

AZAP

5,0 / 46 kişi ·57 beğenme · 36 yorum · 2156 okunma

Önceki Şiir Sonraki Şiir

- Senin her saçmalamanda o hep kan kustu…

senin her saçmala manda o hep kan kustu
yalanlarınla gök inledi ve yer sarsılıp da durdu içinde
nefesi daralış’ta kahırla boğulup da sustu
bir yudum suda ancak ki buldu
sabrının o son demini kavruk kalan ruhunda
içe işleyen kanama çoğaldıkça da çoğaldı
koyup da git diyemedi susturdun öne sürerek ezikliği
gözleriyse ihaneti gördükçe bulanıp da karardı
ve bir sahtekar çehreye hayretle baka kaldı çaresizliği

kul kula bakıştığı son andı işte o an
kurtulamadın Allah’ın o adaletli gözetiminden
kaçırıp durdukça o sahtekar yüzünü gözünden
doğru ne yanlış nedir bir türlü anlatamadı
hırsta ki feryadı dağıldı kaldı hücrelerinde
için burkan o kördüğüm olmuş aşüfte düşüncelerdi
tek bir doğruyu bile fark edip de uyanamadın
hiçbir şeyi idrak edemiyordu ki o art niyetli aklın

öyle bir pak yürekti ki o onca sinsiliği nasıl olup da
öz sinesine eritip sindirebilirdi ki
an an şekil değiştirip dururken o kuyruklu yalanların
ki nasıl ve hangi kabahatini bir can özümseye bilir ki
gel de sen yerinde ol kusma da bir göreyim
o kirli yüreğine
nankörlüğün o iki yüzlü ve kaypak ayak seslerine

ömür boyu da sürünecek bir hal kalmadı ki
artık iyice bir belle
ciğer sökülse de o sevda denen kancık illette
bin bir kez razı yalnız kalsa da o kuytu hücresinde
bedbaht bir son hiç aptalca beklenemez ki

artık vakit çok dar
bil ki cennetleri bile ona vaat etse de
bu vurgunun vadesi demek ki ancak buraya kadar
hele ki bu kör bir kaderle oyalanıp da kahpece kullanılmışsa izinde
veya bilmem hangi bir ahu mehlem olur ki diye
bil ki artık tümüyle bıkıp da usandı saniyelik ruhlardan
seni de tamamen kara vicdanın ve o satılık ruhunla
yaratanla baş başa bıraktı
madem ki her bir hücresi dilim dilim parçalanıp sunuldu o güne
nankör günahlarını toplamak kaderi asla olmamalı bahtının
onun içindir ki istemeden de olsa
tiksinerek mecburen kusturdun o astarsız yüzüne

hey gidi hey kıçı kırık kahpe dünya
kolu ve umutları kanatlarını da kökünden sen kırdın ya
bin kez helal olsun be sana
sana yaklaştıkça halinin her vakit hep çok kötü olacağını
ç
o
k
iyi bilirdi bilmesine de

sana verdiğini sandığı o pak ruhtan hep medet umardı
tüm emek ve tüm sevgi bağı o yaşantıyla birlikte
sayenizde toptan olarak kusarken ömründen
her şey aslına rücu edermiş ya
şimdi gayri dön artık o kendine has çamuruna

senden gelebilecek her türlü sürprize hazırlanmıştı da
bilip bilmeden o kendini de
meğer ki her gün bir başka tuzak ve oyuna gelmiş
yüreğini nankörce param parça ettiğin o insanı
neden ise alçakça ve hiç ummadığı bir anda da
sırtından kalleşçe bıçaklayacağını da
hiç mi hiç düşünememiş
haydi be arkadaşım onca emekle birlikte sen çık yola
koy da git artık sana nice nice yıllarla birlikte uğurlar ola...

(20.03.2016) AZAP…

Şiiri Değerlendirin

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

- Senin her saçmalamanda o hep kan kustu… şiirine yorum yap

Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

- Senin her saçmalamanda o hep kan kustu… şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

HANDAN UÇAK TUNCA , 5 puan verdi

31 Mart 2016 Perşembe 14:08:28

Harika bir serbest şiir düşmüş üstadın kaleminden deftere...Yüreğinize,emeğinize sağlık.Kaleminiz her daim var olsun.Selam ve saygılarımla...