aklıma yatkın bir genelleme ile ... gittikçe uzayan uzadıkça bitmek bilmeyen yolların yorgunuyum. sevinç gözyaşlarından çok umutsuzluk ağlayışlarını bir bakıma yaşıyorum her şey toz pembe değil. geçmişi ortaya koydum soluğunu üfürecek nitelikte eski bir anlam içerisinde yorgunun Dursunuyum. gümüşhanlı’yım gerçek işte gül olmak, ya da bülbül yavaş yavaş yanarak sönen bir ateş gibi, kül olmak. |