Gittin sen de
Gittin sen de
Ananne, Sen yaşarken, biraz daha sevseydi derdim Hoş kendin sevdiklerini sayarken bir kere En sondan ikinciydim Biraz daha sevseydi diyormuş insan Ölünce de değişmiyor bazı şeyler belli ki Ben seni sevdim, öyle olduğun gibi Anane acı çekince insan Daha az mı sever? Yükün mü ağırdı? Düşünme vakti değil Vakit veda vakti... Söylenmesi gerekenler var anane, içimde durduramadıklarım; Yanındayken çekinmek yerine Sevgini hissedebilmek de güzel olurdu belki Belki o kadar uğraşmasaydın onunla bununla O zaman yanındayken huzur verenlerden olurdun Muhabbeti özlerdim yanındayken.. İyiliklerini de unutmadım ardında bıraktıklarını Mesela yaptığın yemekler O en sevdiğim helvan Hiç erinmeyişin senden isteyince el yordamıyla katıp karıştırıp yapışın Canım sıkılıyor deyince elimden tutup bacılıklarına gezmeye götürüşün Sonra orda daha fazla sıkılsam da Gezdirmeyi isteyişine sevinişim Parkta çocuklarını gözleyen anneler babalar bankta otururlarken Ardıma baktığımda hiç yoktansa senin orda olman Okulda dersi basıp öğlen yemeğe gelmedi diye Öğretmenden izin alıp dersten eve götürüşün Yemek yedirişin derse geri yollayışın Kızardım sana o zamanlar.. Şimdi anlıyorum, anneyim artık anane Ananem, annemi babamı her özlediğimde divanına sarılıp ağladığım Evinin duvarlarında gizli çığlıklarım Anane söyleyemediklerim bu kadar çok olmasaydı Sarılınca yavrum deyip sevdiğin bir yavrun olabilseydim Kız cocukları sesli gülmez diye öğretmeseydin mesela, kızmasaydın Bak Gökçen’e ne kadar şerefli gülüyor demeseydin Ben çocuktum anane Sarılınca seni öpsünler sen öpme, yapışma büyüklerine saygıdandır demeseydin öyle kısıtlamasaydın Şimdi oğlum sarılınca anlıyorum, Sevgi şefkat başka şeyler anane.. Bilseydin keşke.. Bir parça sevdiğini bildiğim kadın Sen de gittin ya Bari dedeme selam söyle, Söyle kimse yerini tutmamış Sen hala en sevdiği adammışsın de Yalnız söyle karısını dövmesini hala affedememiş torunu Elinde tüfek dedesini ananesinin üstüne yürürken izleyen çocuğun İçinde korkusu kalmış Yine de, yine de sevmiş seni de Otobüste bir adam görmüş, sana benzetmiş Seni çok özlemiş, o an yine anlamış O şefkatini duymayı özlemiş de. Kuzene de selam söyle, Yaşanmaya değer bir yer mi burası bilmem de Çok bir şey kaçırmamış sanki erken gidişiyle Birbirine benzeyen günler birbirini kovalarken Zaman gülüyor insana ne kadar da ciddiye alıyor insan Tüm sonu olan varlıklara bağlılığıyla Sonsuzmuşcasına yaşayışıyla Anane Hoşçakal Teşekkür ederim her bir emeğine Kırmayıp ne istersek pişirmene bakkala sizden habersiz yazdırdığımız tüm abur çuburu Tek gün söz etmeden ödemenize. Bir gün kırmamanıza öyle en derinden Anane elimi tuttuğun her ana Teşekkür ederim Üzüldüğümde dayanamayıp gece uykusuz kalışlarına Dua edip gözyaşlarını akıtışlarına Minik bir yavruyken Başım ağrıdığında suya okumana Yudum yudum o şerbeti içirmene Tek bir gün sözünü etmeden Torunlarına bakmana Allah için deyip yaptığın iyilikleri unutmana... Yolcu edemediğim, seni uzaklardan anan beni Bugün toprağın olan sen Affet .. Sümeyye 29.03.16 |
Kalemin susmasın
_________________________Selamlar