Güneş’in arkasına bakmadan batıya koştuğu klasik yaz gecesinde
pikapta Samanyolu şarkısı çalıyor bir gün daha sahilden ayrılıyor
Terinos balkonda koltuğunda oturuyordu

Gökyüzü lacivert kasketini taktı
Kos Adası’nın yüzü kızardı, bulutlar yerini
Ege’nin parlayan yıldızlarına bırakacaktı
Terinos yerini bırakmak istemedi sıkıca arkasına yaslandı

Kinidos’ta yaz geceleri başkaydı
Etrafı amfi tiyatrodan gelen müzik sesi kapladı
Terinos arkadaşı Epiktotes’in ona doğum gününde hediye ettiği
şiir kitabını kapattı, sade kahvesinden bir yudum tattı

Martı çığlıkları ona evladını hatırlattı
Timenos Şark görevinden ne zaman bir mektup gönderse
onu bu saatlerde tek başına okurdu
sonra da sahile iner dalgalara yaslardı gözlerini
Ahh! Timenos İlk göz ağrısı

O akşam da canı sahile inmek istedi ayakkabılarını giydi
Kendini sahile bıraktı
Ege’nin ılık rüzgarı imbat gömleğinin içine doldu
Afrodit’in saçları sanki oynuyordu

O da ne! Sahilde hiç dalga yoktu
Ufak bir beyaz kağıt kayık yaptı denize bıraktı
Kayık sahilden yavaş yavaş uzaklaştı Terinos ona baka kaldı
Bir an dalmıştı gözleri, martı sesi ile düşü yarım kaldı
düşünde Timenos el sallıyordu
Kanadıkırık ona baktı Terinos da ona baktı
bu sahne bir müddet sonra tamamlandı

Anı yaşayanlar amfi tiyatroda eğleniyordu
tiyatrodan gelen sesler sahilde bağdaş kurdu
Akordeon sesleri Terinos’un yanına geldi kaçtı
tekrar geldi kaçtı, sesler çocuklaştı
Terinos “adam sende” der gibi başını yana eğdi
tekrar kağıt kayığa baktı


Yoktu
Karanlıkta sahilden açıldı gözden kayboldu
Terinos’un içi tekrar hüzün doldu Timenos ne zaman dönecekti
Gitarist tellerde elini dolaştırıyordu
amfi tiyatroda o gece gitaristler yarışıyordu
Jüri postacılardan oluşuyordu

Terinos ağır ağır kalktı, arkasına bakmadan evinin yolunu tuttu
balkonda koltuğuna oturdu, kollarını balkon ferforjelerine
başını da kollarının üzerine koyup tekrar uyudu

Ta ki; Keliternos’un onu uyandırmasına dek öylece kaldı
Ilık rüzgar saçlarını okşuyordu Kinidos’ta yaz geceleri hoştu
Terinos gecenin devamını yatağında tamamladı
Sabah pencerede dün gece ona bakan martı vardı
Hayat kısa zaman dardı

kapı zamansız çaldı üç defa tık tık tık
Keliternos koştu ’kim o’ dedi
cevap veren ses tanıdık geldi
bilin bakalım kimdi?
Timenos desem inanmazsınız belki ama
(Şair Terinos ve ailesine bir güzellik yaptı)
kapıda oğlu Timenos vardı

Güneş’in arkasına bakmadan batıya koştuğu klasik yaz gecesinde
pikapta Samanyolu şarkısı çalıyor bir gün daha sahilden ayrılıyor
Terinos balkonda koltuğunda oturuyordu

Gökyüzü lacivert kasketini taktı
Kos Adası’nın yüzü kızardı, bulutlar yerini
Ege’nin parlayan yıldızlarına bırakacaktı
Terinos yerini bırakmak istemedi sıkıca arkasına yaslandı

Kinidos’ta yaz geceleri başkaydı
Etrafı amfi tiyatrodan gelen müzik sesi kapladı
Terinos arkadaşı Epiktotes’in ona doğum gününde hediye ettiği
şiir kitabını kapattı, sade kahvesinden bir yudum tattı

Martı çığlıkları ona evladını hatırlattı
Timenos Şark görevinden ne zaman bir mektup gönderse
onu bu saatlerde tek başına okurdu
sonra da sahile iner dalgalara yaslardı gözlerini
Ahh! Timenos İlk göz ağrısı

O akşam da canı sahile inmek istedi ayakkabılarını giydi
Kendini sahile bıraktı
Ege’nin ılık rüzgarı imbat gömleğinin içine doldu
Afrodit’in saçları sanki oynuyordu

O da ne! Sahilde hiç dalga yoktu
Ufak bir beyaz kağıt kayık yaptı denize bıraktı
Kayık sahilden yavaş yavaş uzaklaştı Terinos ona baka kaldı
Bir an dalmıştı gözleri, martı sesi ile düşü yarım kaldı
düşünde Timenos el sallıyordu
Kanadıkırık ona baktı Terinos da ona baktı
bu sahne bir müddet sonra tamamlandı

Anı yaşayanlar amfi tiyatroda eğleniyordu
tiyatrodan gelen sesler sahilde bağdaş kurdu
Akordeon sesleri Terinos’un yanına geldi kaçtı
tekrar geldi kaçtı, sesler çocuklaştı
Terinos “adam sende” der gibi başını yana eğdi
tekrar kağıt kayığa baktı


Yoktu
Karanlıkta sahilden açıldı gözden kayboldu
Terinos’un içi tekrar hüzün doldu Timenos ne zaman dönecekti
Gitarist tellerde elini dolaştırıyordu
amfi tiyatroda o gece gitaristler yarışıyordu
Jüri postacılardan oluşuyordu

Terinos ağır ağır kalktı, arkasına bakmadan evinin yolunu tuttu
balkonda koltuğuna oturdu, kollarını balkon ferforjelerine
başını da kollarının üzerine koyup tekrar uyudu

Ta ki; Keliternos’un onu uyandırmasına dek öylece kaldı
Ilık rüzgar saçlarını okşuyordu Kinidos’ta yaz geceleri hoştu
Terinos gecenin devamını yatağında tamamladı
Sabah pencerede dün gece ona bakan martı vardı
Hayat kısa zaman dardı

kapı zamansız çaldı üç defa tık tık tık
Keliternos koştu ’kim o’ dedi
cevap veren ses tanıdık geldi
bilin bakalım kimdi?
Timenos desem inanmazsınız belki ama
(Şair Terinos ve ailesine bir güzellik yaptı)
kapıda oğlu Timenos vardı


Mehmet Akif Tiryaki