İSLAM KANIYOR
Düşünce mizanımız bozulduğu gün,
Akan kanım damarda ters dolaşıyor. Sabır gerip telini kopardığı gün, Tepemdeki fırtına sert dolaşıyor. Sözün asıl vurgusu ağızda kalan, Cümlelerim yayından sert boşalıyor. Makaleler kokuşmuş manşetler yalan, Mürekkebin yerine kir boşalıyor. Feryadımın ateşi sinede kalan, Etimi dilim dilim kim paylaşıyor? Bana masal okuma falanda filan, Çalınan imanımı kim paylaşıyor? İçime yutkunurum çığlıksız imdat, Senle benim aramda kim dolaşıyor? Aramıza koymuşlar inceden sırat, Kardeşliği vurmuşlar kin dolaşıyor. Söyle bana Müslüman nedir bu ziyan? Sevapları hayırı kim paylaşıyor? Kurtulalım kabustan uykudan uyan, Bire sıfır koymuşlar bin ayrışıyor. İslamın mefkuresi dururken hissiz, Bu savaş tamtamını kimler çalıyor? Ayrıldıkça pareler ağlıyor sessiz, Yırtmışlar derisini İslam kanıyor. Mefkure: ilke, Ülkü Pare: parça Mustafa KURT-25.03.2016 |
Albenili, okunmasını isteyen şiir sevdası sunuşu.
Kutlarım. Beğendim.
………………………………. Saygı ve Selamlar…