Sultanım.
Her öykünün bir sonu vardır bahtı karalım
Kimselere kalmaz bu dünya yürek yaralım Bilmem kaç yıl kaç ay kaç gündür konuşmaz dilin Gel artık gelde güldür, güldür beni sultanım.. Hiç mi bitmeyecek anlımıza yazılan bu kara yazı Ne çoğu kaldı yüreğimde nede bir azı Kırıldı telleri sazımın çalardım bazı bazı Gel şiirim ol,türküm ol,avazımda sultanım.. Bak yeni papatyalar yetiştirdim balkonumda Her bakışımda ona sen kokuyorsun sen Gitmelerin uzadıkça hasretliğin le ben yanarken Lal olmuş konuşmaz dilim,yokluğunda sultanım Mavi bir esintiy din yüreğimin tââ derinliklerinde Kalbim ilk görüşte sevmişti seni bunu bil sevadamm Hayallerimde bir pınar gibi dolup taşarken her gün Gel ufkumda güneşim ol,ekmeğim ol, aşım ol sultanım.. Kurumaya yüz tutmuş şimdi umutlarım bak görüyor musun Kayıp gittin avuçlarımdan hüzünlüyüm bunu biliyor musun Şimdi sensiz nasıl gülerimki buruk buruk duygularımla Nasıl geçer sensin bu hayat, söyle bana sultanım.. Ya sevmesin kimse kimseyi delice ölürcesine böyle Yada akmasın gözlerimden yaş,bana bir şeyler söyle Vahap der kalsın sevdamız mahşere sormasın bana kimse öyle Her sabahımda güneşim, her baharımda papatyam ol sultanım.. Vahap Ünsal..25.mart.2016.. Şiir ve yorum Vahap Ünsal |