Bozgun
Geç kaldığım kendi hayatımdı
Şimdi avuçlarımdaki bir avuç kırıntı da Savrulup gitmesin diye alelade bir rüzgârda Sımsıkı tutuyorum yumruklarımı Geç kaldığım kendi hayatımdı Eksik hayatımızla ebedi yalnızız bundan sonra Bol bol vakit var hesaplaşmaya Bol bol vakit var döküp saymaya Bir bozgun ki sorma; Yoluma koyulmuş giderken ben Taş taş üstünde kalmadı bir anda Tozu dumanı da caba Bir bozgun ki sorma; Bin musibetten yeğ geldi bu cana Silkinip döktü taşlarını eteklerinden İrkilip açtı gözünü nispeten erkenden |
Bin musibetten yeğ geldi bu cana
Silkinip döktü taşlarını eteklerinden
İrkilip açtı gözünü nispeten erkenden
TEBRİKLER