Seni Düşünürken
Bölüşülen dostluk değildir bir dilim ekmekte,
Hüzünler bölüşülmektedir. Uzak baharların burukluğudur tüm yüzlerde ışıldayan Günler kısadır ve lakin geçmez “Yirmidört saat” kitaplarda kalmıştır. Burada her dakika saattir Ve saatler bakılmaktan yıpranmıştır Zaman ve mekan bir bütündür buralarda Kara tren rayları geçmektedir tugayın kenarından Ve gecenin tüm saatlerinde geçmektedir kara tren Giden tüm trenler Haydarpaşa’ya gitmektedir Vagonlar dolusu sevgi götürmektedir. Önce Gebze’ye uğramaktadır sonra Tuzla’ya Kartal, Pendik “ve saire” sınıfındandır Ve son durak Haydarpaşa’dır. Burada vapurlar almaktadır selamımı Bu bir Beykoz vapurudur, bir İstinye feribotu Ve gecenin alyalazında çalan düdükleri 19 numaradan duyulmaktadır. Bir kara tren türküsü süzülmektedir koğuşumun penceresinden Bazen “allı gelin”le sırdaş olup Bazen gelmeyen kara trene sitem etmektedir. Yıldızlar oynaşmaktadır berrak gökyüzünde Dolunay küçülmekte, ikiye bölünmekte Her parçası bir gözüne ilişmekte Yıldızlar gözlerine dağılır ve gözlerin ışıl ışıldır Gözlerine dalarım… Uçsuz bucaksız deniz mavisi değildir baktığım Yeniköy’de, Botanik Park’ta, Yeni Levent’te Bir çift gözdür… Ve o gözler bir yüreği ikiye bölmüştür. |
öyle farklı şeyler anladımki ben bu şiirden ...
belkide anlatmak istediği benim düşündüklerimle uzak yakın ilişkili değil...
sanırım bir duyguyu kaleme alırken farklı şeyler çağrıştırmasıdır onu çekici yapan...
ben fazlasıyla çekici buldum bu şiiri...