Adı Yok Sevmelerin
En çok
Uykuda uyanırım ölüme Çobansız gözlerimdir hayat Kuytuları kanatsız limanlarım Pusuda üşür hiç yanım Yerde yapraklar savaştan Tırnakları kesilmiş yaşamların Unuttuğum iklimler Bir de çözüldüğüm bulutlar Yabancıyım gelip gidenlere Yüzüm hüzün ellerim sürgün Adı yok sevmelerin Toprak kadar delik cebim Belki su kadar kimsesizliğim Dilimde soğuk şiirler Tenimde yaralı rüzgar Terin tuzu kadar hasretim Çiğdemler uyanmadan Sarılar öksüz boyanmadan Siyah çığlık susamalı sunaktan En çok Ölünce doğarım uykudan Limitsiz sözlerimdir hayat Gökyüzü kanatlı sevişlerim |
zaralıcan