Bugün bir dost sual etti hâlimden
Sanki yaşar iken öldüm demedim
Tutuşsa da bağrım yansa da canım
Nar-ı cehennemde kaldım demedim

Anlatsam anlamaz benim derdimi
Ne kadar vasfetsem bilmez virdimi
Çakır diken sardı gönül yurdumu
Gonca güller gibi soldum demedim

Sevdamı söylesem deli demez mi
Cahilce konuşup ömrüm yemez mi
Aşıklar kan ile gözün yumaz mı
Ağlayıp saçımı yoldum demedim

Nerden bilir figanımı sızımı
Demedim ki yele verdim yazımı
Çark-ı devran kırdı benim dizimi
Öylece kuruyup kaldım demedim

Bilmezler anlamaz aşk-ı sevdadan
Bir mesel umarlar fakir gedadan
O bir nimettir ki gani Hüda’dan
Ben de nasibimi aldım demedim

Bir güzeli sevdim yaktı canımı
Pareledi beni döktü kanımı
Bir karanlık sardı dört bir yanımı
Tığ teber perişan oldum demedim

Dışım soğuk içim yandı tutuştu
Bağ-ı gülşenimde baykuş ötüştü
Didem yaşı al kanlara katıştı
Bir derin ummana daldım demedim

Aşık olan anlar sözümü benim
Yad güzeller almaz gözümü benim
Kara toprak örter yüzümü benim
Bu acı gerçeği bildim demedim

Kırıldı kollarım omuzdan öte
Bir tabip bulmadım carıma yete
Emrah bu yarayla ömür mü bite
Ağlanır hâlime güldüm demedim

18 Mart 2016 Cuma