HÂLÂ
Sesini duyduğum zamanlar var ya
İçimde volkanlar taşıyor hâlâ. Yüzüme baktığın o anlar var ya Sevincim gökleri aşıyor hâlâ. Benim eksik parçam, benim ruh eşim Gözlerinde tüten esrara keşim Aydınlık gökyüzüm, günüm, güneşim Sabahlar nurunla ışıyor hâlâ. Miadım dolmadan murada ersem Gam değil ömrümü yoluna sersem Ne zaman parlayan bir yıldız görsem Gözlerin aklıma düşüyor hâlâ. Reva mı bu kadar keder faniye? Gün cellâda döndü gece caniye Yokluğunda geçen her bir saniye Sinemde yaralar deşiyor hâlâ. Ufukta güneşin rengi solunca Aldığım nefese hicran dolunca Bir hüzün çöküyor sensiz olunca Ellerim buz gibi üşüyor hâlâ. Çık gel de gözümün yaşını kurut Sar beni sarmala dizinde uyut Ne kadar zor olsa işte bir umut Ölmüyor içimde yaşıyor hâlâ. Hasan Hüseyin YILMAZ |
Saygılar.