Sonbahar Senfonisi
Ağaçların arzıdır, toprağa düşen yaprak.
Bu arzı iştiyakla bağrına basar toprak. Sonbahar hüzünlerin resmi geçit mekanı. Günler kısalmakta ve daraltmakta zamanı. Karışır sonbaharda güleni ağlayanı. Başlar bağda bahçede yeşilliğin talanı. Fani ömürler biter gerçek olur yalanı. Gidenler gider kalır geride ağlayanı. Her yaprak düşüşünde açar bağırda yara. Bu oyun yıllardır var meydan okur yıllara. Hüznün rengi yapraktan akseder durgun suya. Her akşam ve her sabah gönülde aynı hülya. Ankara,27.03.2008 İbrahim KİLİK |