SEFIL
hangi sanatı öğrendik ki !
sevmek sanatını öğreneceğiz seviyoruz işte o kadar... uzanır ellerimiz; her acısına dokunana kadar. körebeyi oynarken, takılır ayağımız sivri çakıl taşlarına ona bile sesimiz çıkmaz taki hayatın büyük oyunlarının farkına varana kadar. bilinmeyeni beklerken, kendimizi kazanırız kazandığımızı ona harcariz ser sefil olana kadar. sonra hangi mevsimin; hangi dolunayında bir mühlet veririz derde tasaya da... hadlerini bildiririz; gereksizdir klavuzluk etmeleri bize baskıyla sonsuza kadar. ve ;yiğitleştiğimizi anladığımız da boyun eğmemiz de güçleşecektir; hayatın karşısında. Nuran KARACA 22:41 19.03.2016 Susmaz Şiirler (KaracaKIZ) |
Söylenmek istenen her güzelliği anlatmış.
Beğendim…
....................................... Saygı ve Selamlar...