TEK YÜREK...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın YURDUMUN SEMALARINDAKİ KARA BULUTLARIN DAĞILMASI TEK ARZUMUZ VE TEK YÜREK.
TERÖRE LANET OLSUN.
Ölüm, kırgın bir göğün esaretinde;
O yalın ve yalıtılmış ömürden arda kalan Ki en münafık tezahürü bilfiil yoksunluğun, Namüsait bir günceye tekabül eden. Damarımda acı ve hüzün belli ki kırçıl bir huzur, An’ı yokluğa devreden: Tınısı tanımsız, Tahakkümü sonsuz Ve güdümü sadece sessiz bir mağlubiyet kadar Sona saniyeler kala. Elimde bir avuç kül, Yürek, indinde belirsizliğin hem de En acısı yüksündüğüm tüm gönülsüzlüğümle. Maruzatım adsız bir korkunun suretsiz yansıması Hem de en derinde nasıl da ucube Bir kördüğüm, miğferi kırık bir şövalye, Onun da ellerinde kopuk bir ip, Sorgulayan hayatı, Kayıp sarnıcı belli ki Yürekte asılı kaygıların Gün yüzüne çıktığı. Çatık kaşları ile elem, Yüzsüz dirayeti ile derinden fışkıran, Sondan sayarken birer ikişer, Başı olmayan nice hikâyeden arda kalan O demli sessizlik yüreği burkan. Söze ne hacet, Gönlün yâd ettiği bir surede sığındığım/ız Korkudan ibaret olsa da yüreğin haiz olduğu, Tümden parçaya dağılan saklı sükûnet. Bir yara, bir sancı nasıl da özlem yüklü o sessizlik Sadece huzura uzanan, peyda olan tek dilek, Kovuşturulan acıların esaretinde, Alabildiğine tek yürek. |