Issız şubat
Sokaklar boş yanlız sevdiğimizin hayali var
Issız Şubat gibiydi yokluğun Sokak lambaları şahit Birde başı boş köpekler Bir ben kaldım birde sıgaram Gidişinin sessizliğiyle Çokta yemin etmiştik Erzincan bizimdi hep öyle kalacaktı Şimdi hepimiz kayıp şehrin yetimleriyiz Ferdi dinlerdik rakı icerdik Gençlik işte nede çok severdik Sevdiğimizin adını kolumuza yazmaya |