Bugün yine seyrettik dizileri,filmleri.
Kahkaha ya boğulduk duydukça müstehcen esprileri.
Seyrettikçe kilitlendik,hatta çığlıkları işitmedik,
İşitmekte istemedik.
Televizyon da milli maç vardı düşünemezdik şimdi şehitleri.
O kadar milliydi ki milli duygularımız kabarmış
Top tüfek ne varsa alıp hucuma çıkmışız.
Mevzu vatan olunca gerisi teferruattır.
Gool ayaktayız,gool haykırmaktayız goool gooool coşmak tayız.
Televizyonda alt yazı kayıyor kıpkırmızı kanlar.
Hainler saldırdı çok sayıda şehidimiz var.
Çek şu yazıyı yönetmen pozisyonu net göremiyoruz
İsyanlar isyanlar......
Konu önemli mevzu vatan üç gol atmışız,
Vatanın namusunu kurtarmışız.
Ha şehitler mi onlar yemin etmiş
Varlığım Türk varlığına Armağan olsun
Onlar armağan ediyor canlarını.
Bizler ya bizler bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın .
Yaşasın da yılan geliyor hemde tüm zahiriyle.
Peki masum sebepsiz toprağa gömülen,
Tepinen fillerin ayakları altında ezilen
Zavallı çocuklar,
Var mı onları gören var mı onlar için sokaklara dökülen
Ha Ermeni ölmedi ki hep birlikte Ermeniyiz diye bağıranlar çıksınlar ortalara.
Yada bağırsınlar velev ki ..........yiz diyen kişiliği bozuklar.
Hani nerede üç beş ağaç için ortalığı bir birine katanlar.
Yada öl de ölelim diyenler,
Ölümün şereflisi şehitlikten neden korkarlar.
Sen televizyona kilitlen kahkaha ve gol gol tezahüratlarına devam.
Ve gol iyice rahatladık.
Ama galiba golü vatan için toprağa düşenler,
Onlar için tek kelime edemeyenlere attı.
Tribünden insanlığın gidişini seyredenlere attı.
Sebepsiz toprağa düşenler, sebep olanlara attı.
Ve Gooool.
Hoşça kal insanlık.
İbrahim Hündür