Şiirde de geçtiği gibi, eşimle maziyi konuşurken unuttuğum bazı olaylar bu satırların yazılmasına sebep oldu.

Eşimle maziyi yâd ederken gördüm ki,
Unutmam zannettiğim ben neleri unuttum.
Şöyle kendi kendime dönüpte bir sordum ki,
Ne dünyaya gücendim, ne ona kafa tuttum.

Hafıza-i beşer, nisyan ile malûldür,˟˟
Geçmişi hatırlamak gönlümde açan güldür,
Dostun güzel sohbeti bağda öten bülbüldür,
Ne bir kenara attım, ne gönlümü uyuttum.

Hatırladıkça gönlüm geçmişi anmak ister,
Aklım, geçmişi anıp, ondan almalı ders der,
Yüce Rabbim bizlere güzel günleri göster,
Böyle ortam içinde bu gönlümü avuttum.

Alır kalem eline, Dertli sözünü söyler,
Geçmişi yâd ederek, biraz gönlünü eyler,
Sizlere söylüyorum, duyun bayanlar, beyler,
Nice çileler çektim, nice dertleri yuttum.

˟˟ Hafıza-i beşer, nisyan(unutma) ile malûldür: “Unutmanın, insanda yani hafızada tabii bir vakıa (olay) olduğunu ifade eder.”

ERDEMLİ-27 Aralık 2015 Pazar
Cafer AKSAY