KÖYDE SESSİZ ÇIĞLIK
O mahzun haline bakmak istemem,
Yüz yıl yaşasam da öldü köy bana. Daha hayalimi yıkmak istemem, Hüsran ve yıkımım oldu köy bana. Nesini anlatsam bilmem nesini, Duyamadım bülbüllerin sesini, Yitirmiş o eski cazibesini Bir kabristan gibi geldi köy bana. Ayranın yerine kola içirip, Goncaları gurbet ele göçürüp, Derinden derine bir iç geçirip, Bir de acı acı güldü köy bana. Bütün geçmişimi önüme serdim, Güzeli methettim, çirkini yerdim Kendimi tamamen şiire verdim, Tarifsiz bir duygu saldı köy bana. Yanık Ozan, ne şikâyet edersin, Belki, cansız bedeninle gidersin, Sevinci, neşesi yoktu ki versin, Hep derdi ve hüznü böldü köy bana. Ağustos 2015 Sakarya Muhammet AVCI |