TOPRAK GİBİ KURUDUM
Zindanlara atılmış, pranga mahkumu gibi
Gençliğim uçup gitti, kurumuş bir yaprak gibi O simsiyah saçlarıma, aklar düştü kar gibi Anılarım yitik şimdi, geçmişlerim düş gibi Duvardaki saat gibi, ara sıra kuruldum Mahpus denen bir zindanda, sağa sola vuruldum Sanki sevdam varmış gibi, yanıp yanıp tutuştum Nehir gibi çağlıyorken, toprak gibi kurudum. Kanayıp duruyor yaram, ince ince sessizce Bocalayıp durur gönlüm, çıkmazların içinde Şimdi paslı hayallerim, çöreklenmiş biçimde Kimse bilmez dertlerimi, durur kendi içimde Yazsam hayatımı, hem hikaye hem roman Virane olmuş gönlümde, hayallerim toz duman Kader birgün güler diye, umutlara sarıldım Yoktu beni benden başka, ne arayan ne soran Hırçın Deryalar gibiydim, dalgalandım duruldum Suya hasret toprak gibi, viran oldum kurudum Tüküreyim bu dünyanın ayarına çarkına Sevmeden sever gibi, görünenlerden yoruldum 0cak 2016 |
Virane olmuş gönlümde, hayallerim toz duman
Kader birgün güler diye, umutlara sarıldım
Yoktu beni benden başka, ne arayan ne soran
Yüreğinize saglık hocam saygılar sunarım .