Firuze Gözlü Yarim
Verin atın arpasını, savrulsun yeleleri
Tuzlu olmasın suları, atmasın sereleri Koyul gidelim yollara, istemez keleleri Kapısında bıçkınları, açılmaz kaleleri Kale bana kapandıkça, ay kaleye yalvarır Firuze gözlü yarim, kale ardında sallanır Serin eyleyin yüreğimi, dönüşmeden oda Salar isem ruhumu, beden dönecek bir buda Başım eğilir görürüsem, devasız bir suda Davamız görülecek, kazınacak kelleleri Kale bana açıldıkça, ay kaleden sallanır Firuze gözlü yarim, kale önünde Bal’lanır |