Yardan ayrı kaldım da...
yardan ayrı kaldım da yar;
söyleyeyim bir şeyler var şeyler var kımıldamaz kılı kimsenin benim içim yanar... tutunan dağımdır, yıldızımdır tutunan son mevsimdir sonbahar tıkanır boğazına sevdanın günahkarlığım benden sen koparsın herkesten birşey kopar gece bir tek masumdur gürültüsüyle dağdağasıyla benim kadar sırf bu yüzden yüzünü güneşe ver de git kalırsan ağırlamaya yerim yok yenim dar kim kaybetmiş ki bu düğümü bulduğumda benim sanırlar oysa içimde tohumlar çekilir içimde ukbaya hasret devşirir tohumlar... belki bu anlatılması güç bir muamma değil amma ben anlatamam sen anlayamazsın onlar anlayamazlar... dem’den.... Mehmet Fatih |