KADINIMDoğarken, annem hasretle kucaklamış, Son nefesini verirken,bağrına basmış, Var gücümle sararken bedenini, Algılayamamıştım, anlamadım küçük yaşta nedenini. Doğarken ben, ağlamışım, Kaderimin farkına varmışım, Acılar başlar,anne çıkarken aradan, Kaderimizi bir yazarmış yaradan. Beşik kertmesi ile evlendim, Töre de olsa ,yüzüm hep güler sandım, Baba,kardeş ve en son koca dayağında, Nasibimi aldım,günün her şafağında. Ben anneyim,kardeşim, Ben sırdaşım,eş’im, Kaderim bu değil,biliyorum, Bana bu hayatı yaşatanları,kınıyorum. Muhittin GÜNERİ |
Kalemin daim olsun
___________Saygılar selamlar