Dinsin anaların gözyaşlarıNeresinden bakarsan, bak. Kara bulutlar görürsün, memleketimin üzerinde. Görünmez olmuş güneş, bulutlardan. Ve! Yansımaz olmuş ülkeme, tepeler üzerinden ışınları Güneşin doğduğu yer olan, Anadolu’ a benim güzel ülkeme. Rüzgârlar dersen katmış, bulutları önüne Dolaştırıp durmaktadır, şehirlerin köylerin üzerinde. Kapıları zorlayan, şimşekler içinde. Nereye gidersen git. Gözyaşı yüklü bulutlar, koy vermiş, gözyaşlarını Ve! Gözyaşları ateş olmuş yakmış, fakirin fukaranın, evlerini. Ne yapsın ağlardır, analar, babalar. Her gün, yıllardır hasret çeken insanlar gibi. Halk dersen üzgün, birbirinden dertli.. Ne zaman dağılacak, şu kara bulutlar Ülkemin, üzerinden. Ne zaman dinecektir, şu hüzün yağmurları Ne zaman, dinecektir? Günlük güneşlik zaman geçirmeye hasret kaldı şu memleketim. Dağıtın, dağıtın şu dolaşan kara bulutları. Dinsin, anaların gözyaşları. Dinsin şu gözyaşları. 09 Mart 16 Ahmet Yüksel Şanlı er |
Kışlanın kapısından Türk bayrağını indirenin alnına iki delik açtırmayanlar
şimdi o yılanın başını koparmaya çalışıyorlar.
Her gün bir kaç şehitle yüreklerimiz dağlanıyor malesef.
Sağlıcakla kalınız...