DÜŞTÜ...
Şu dünyada ne kadar dert varsa hep bize düştü
Gönlümden çıkan ahlar sıralandı söze düştü Gönlümde battı güneş İçim dışım gece oldu Sen gittin buralardan kanlı yaşım göze düştü Etrafımda dost düşman kim varsa hep yalan oldu Nereye baksam o var yarin zülfü yüze düştü Azarı dert değildi bir gülüşü yaktı beni Aşığı del eyleyen ateş geldi öze düştü Felek kurdu tuzağı Kadir Mevlam yazdı yazı İndirdiler dağlardan gönül kuşu düze düştü Birbirine karıştı Hakla batıl belli değil Vicdanlar yaralandı gönlümüz hep köze düştü Şafağımız çalındı, güneşimiz kayıp artık Ayaklar söz dinlemez eğri büğrü ize düştü Dünyanın zevki için koşup durdum gece gündüz Sonunda işlerimiz bir arşınlık beze düştü Mehmet BULUT |