İYİ Kİ VARSIN
Gittiğinde nasıl da üşüdüm
Nasıl da tuz buz oldu hayat Yalnızlığa Issızlığa Aşk’sızlığa yakalandım Yeni baştan... Yokluğun Nasıl da düştü yüreğime Nasıl da başladı hüzün Bir anlasan... Bir taş oturdu şuracığıma Unuttuğum güzlerim geri geldi Yeşeren mutluluğum var ya Yokluğunla ölüverdi. Anlamını yitirdi gün batımları Bulutlar, martılar ve daha çok şey Yokluğun dayanılmaz sevgilim, Varlığın her şey... |
Kalemin daim olsun
_________________________Selamlar