HEY GİDİ NOSTALJİ GÜNLER HEYYAnılarda nostalji günlerimiz, Siyah beyazdı, hayat sevincimiz Kerpiçtendi evimiz Yalan, riya, kumpas, zan bilmezdik Yaradılanı severdik, Yaradandan ötürü Mangal gibiydi, merhamet doluydu Vicdan yüklüydü yüreğimiz Fakir, fukara, düşküne yardım ederdik Yüreklerimize, dürüstlük, asalet, öz ekerdik Yetimleri, yaşlıları sever, hürmet ederdik Arif kişilerle menzile giderdik, Önlerinde düğme iliklerdik Bir saygı, sevgi huşu içinde geçerdi Nostalji günlerimiz İyi insanlar, revaçtaydı Toplumda iyi insanlara hürmet saygı vardı Asalete, öze medeniyete önem verirdi insanlık Çirkinlik yapanların yüzü kızarırdı Dürüst insan olmak, olmazsa olmazlarımızdandı Tasada kederde, sevinçte, kıvançta yürek yüreğe Etle tırnak misaliydi, nostalji günlerimiz Askerliğini yapmayana kız verilmezdi Kinden, öfkeden, zandan beslenen insan sevilmezdi Yalana, hiç ama hiç itibar edilmezdi Güven vermeyen köprüden asla geçilmezdi Büyüklerimiz nasihat eder, küçükler dinler gücenmezdi Bayramlar bayram gibi kutlanırdı nostalji günlerinde Bir somun ekmeğimizi on kişi ile bölüşürdük Bir lafı söylemeden önce, yankısı nasıl olur diye düşünürdük Erzincan da kar yağsa, biz Zonguldakta üşürdük Asaletsizliğe, onursuzluğa arsızlığa, hırsızlığa kördük Medeniyeti, faziletli, halk evleriyle gördük Bir başkaydı nostalji günlerimiz Gurbet, gurbet gezerek, yaşam kavgası verirdi gençlerimiz Köşesi yanık mektuplarda anlatılırdı, aşkımız, sevgimiz Gaz lambası ışığında geçerdi çoğu ömrümüz Mahcup değildik hoyrat zamana, dik başımız, gürdü sesimiz Arifler meydanındaydı hep yerimiz Bir zamanlar bizimdi, hey gidi nostalji günlerimiz _____Ali Cemal AĞIRMAN______ |
Kalemin daim olsun
_________________________Selamlar