MECBUR KALDIM
Mucbur kaldım belki
Seni unutmaya Ne kadar zordur biliyor musun Çok severken unutmak Kavuşmayacağını bile bile Her an onun hayaliyle yaşamak Mecbur kaldım belki de ve Mecbur kaldım seni unutmaya . Biliyorum. Bu günler son Saf sevgimin son günleri ve Bundan sonra hayalin Bile bana yasak Unutmak zor çok severken Bakma bana sevmiyorum deyişleri me..... Bu kaç sayfadır senin için karaladığım Sevgimi sana değilde Şu yüreğim kadar kara kaleme Saf sevgim kadar beyaz sayfa ya anlattım... Mecbur kaldım belki... Unutamadım O ’’seviyorum’’ deyişini Mecbur kaldım belki de unutmamaya Hapis oldum sevgine ver cezamı Sevdanla dokunan iple as beni Sana olan sevgimle büyüttüğüm Ağacın dalın da olsun son nefesim SEVDİM.....SEVİLDİM (onu) (beni) SEVİYORUM ......SEVİYOR AMA her şey bu kadarla bitmiyormuş ikimiz de çıkmazlar’dayız VE İKİMİZDE MECBURUZ VE MECBUR KALDIK BELKİDE |