Denizde Kaybolan AnahtarSende kilitlediğim kalbin Ahşaptan oyma anahtarı Sahilin kendinden emin yalnızlığına emanet. Geride kalan, Kara sularda yüzen düşlere Dokunuşlarımdan akan minnet... Coşan dalgalarında uyuttu aşk kendini, Tutamadım avuçlarımda bir yalan gibi, Affet... Artık; Kim dokunduysa ateşten rüyalarına, O kaldırsın peçesini günahlarının Aralasın camların sırrını, Silsin dudaklarımın izini Pencerenden. Hatıralar silinmeyecek seninde aklından Bilirim... Bilirim ki, Her gece azar azar seni de tüketecek bu özlem. Adın adımdan uzaklaşırken hızla Korsan serzenişlerimi yazıyorum ben hala... Müzakere hakkım bitti! Sevdamın hazanından kalma, Son yaprağınıda teslim ettim Tanrıya rüzgarla Artık sen Allah’a, Ben kokunu bir iz gibi süreceğin, Şiirlerime emanet. Bir kaç güzel anı bıraktın geriye, Hala sığınırım Helal et... Dip not : Hiç bir ada yüreğin kadar derin olmadı ve ben hiç bir adada böylesine boğulmadım... Bir gün olurda uğramak istersen, ben hala aynı limandayım... Elif SEZGİN |