... YAŞAYAN BİR ÖLÜ...
... Oldum olası sevmem veda etmeyi,
Soğuktur vedalar. Hüzün kokar can yakar hemde. Kaç sevgisiz yürek, Veda ederek yaraladı gönülden Ustura kesiği ne izler taşırım yüreğimde Demiştim.. . Bu sevgi bana Allahın mucizesi Sevgisiz yüreğimin İlahisi diyordun. İnandım, İnandıkça daha da sevdim. Sevdikçe bağlandım. Sevginin her rengini her tonunu yaşattım sana Gururumu hiçe sayarak, Yüreğimi serdim önüne. . Keşke sende yaralasan örselesen Yüreğimi kırıp döksen Ve.. Gözlerime bakarak veda ederek gitseydin Yapamadın, Sevgiyi bilmeyen yüreğin Veda etmeyi nereden bilsin . Şimdi, Adeta kaçarak sessizce Sebepsiz ve manasız gidişinin ardından Sana üç yıl yaşattığım O Efsane sevgiyi Ayaklarının altına alarak Gittiğin o kara günden tam üç yıl sonra Sana bu Son şiirimi yazıyorum. İstediğin kadar gurur duyabilirsin kendinle Çünkü.. başardın. . Ecele bırakmadan Aldın canımı.. Yaşayan bir ölüye döndürdün beni. Yaşayan bir ölü. . Ahmet Nevzat Uçar. 02/Mart/2012.. Saat: 16:20. - |
Biri ölmüştür, biri de doğmamıştır. -- Çin Atasözü
................................................. Saygı ve Selamlar...