KÖRDÜĞÜMÜN DANİSKASI
Belki de kördüm,
Göremedim hakikati. Seni sevmek gibi Saçma işlere kalkıştım. Seninle gönül bağı kurmaya çalıştım Oysa ki sen hiç oralı bile değildin. Arkadaş canlısı birisiydin, Benim sevgimi nereden bilebilirdin ki. Saçmalık zaten benim duygularım, Sayende kalbimden dizeler dökülüyor. Önümdeki boş beyaz sayfaya Belki de kirletemezdi, aşkım o boş sayfayı. Hiçbir şeyden habersiz Kalmalıydı o beyaz sayfa Uzattım mı dersin... Belki de öyledir. Çok kısa, çok... Uzun hikaye olsaydı Ne olurdu acaba O vakit bile farkımda olmazdın sen. Tıpkı şimdi farkında Olmadığın gibi. Farkında olsan Belki de o vakit benim aşkım biterdi. Demişler ne de olsa, Bir şeye kavuşunca O anki Ulaşılmazlığı, tutkusu bitiyor ne de olsa. Gelmeni bekleyen, Bir gül bahçesiyim Bana karşı, Gelip koparmanı değil de, sevmeni bekleyen. Sen resmen koparmayı, Düşünen bir tavır Bir hareket Çıkamıyorum işin içinden. Sana olan aşkım Yoksa süreli mi? Diye düşünüyorum Gözlerinin içini seyredip de kendime. Hani kedi, köpek Sahibinin yolunu gözler ya. Resmen bende Senin yolunu gözlüyorum. Rüzgar bir yandan saçlarımı uçururken Ben de sana şiir yazıyorum. Saçmalığın daniskası resmen, Sana olan aşkım mı? Hayır, sevgisiz olur mu? Bence olmaz. Sevgi bir insanın Yarasını saran. Yeri geldiğinde de Canını yakan. Ne de olsa Yaramı açan da, saranda senin sevgin. Bitirmeli miyim yoksa sana olan aşkımı? Hani bazı senaryolar tam zirvede biter ya. Ben de zirvede mi bırakmalıyım? Sana olan aşkımı? Sen ne dersin Put gibi durmuş Duruyorsun orada Hem yakında, hem uzakta. |