Hakikat Güneşi
Vurun bed dudaklarıma.
Gümüş hançerlerle kesin, Şuh sevdamın pak alnını. Gaye duyurmaksa haykırışları aşka, Çığlık çığlağa yaralayın zifirileri. Gündüzler bizim,geceler yâdın esirleri. Kusursuz karanlıktır bâtınım ona. Bakışları sezgimdeki çoşkuyla derin. Dağlayın şu sonsuz sanrımı. Şüphesiz ki yenilgi yolun sonunda. Boynumsa eğdim, aklımsa sendin dedikleri, Bir yanılgı bir perde gözüme indirdikleri. Gözüm kapalıyken gördüğüm anda, Bin alemi gördüğüm an ki gibi kalp emin. Bu cüruh,bu sinmiş ıtır onun hatırası mı? O mudur zehrimdeki hoşlukta ki bu mana? Sen ki lâl dile,âmâ göze deva bana yaşamak zehri. Sen ki yalanla husumetli, gönlümün hakikat güneşi. |