KADERİM
Sen miydin ? Hoşgeldin !...
Bunca zaman sonra dönüyorsun Üstelik seni bir başına bıraktığım için Ne kızıyor, ne de öfkeleniyorsun Biliyorum... haklısın... Bir elma misaliyiz seninle Ben senin öbür yarın Sen benim kaderimsin Affet... Lütfen bağışla Seni kimlere tercih etmişim Utancımı sakın yüzüme vurma En zor zamanlardı senle paylaştığımız Bir tutam ekmeği Bir yudum sevgiyi paylaşmıştık Hani gidenlerden arta kalan acıları Birlikte göğüslemiştik Oysa en sadık sendin aslında Ben hep uçarı Hep dik kafalı Bulduğunda bir güzelliği peşine düşen Aptal soytarıydım aslında Her gelen geldiği gibi gitti Her giden çok şey tüketti içimde Bir sendin oysa Bir sendin en sadık sendin aslında Şimdi yine birlikteyiz görüyormusun Bunca zamanın ardından İlk günkü sıcaklığınla duruyorsun karşımda Gülü seven dikenine katlanırmış değil mi ? Katlanıyorsun tüm aksiliklerime Ansızın çekip gitmelerime Sevgiye muhtaç bir sokak köpeği gibi Her gördüğüme kuyruk sallamama Ve nedendir bilmem Neden katlanıyorsun Başkalarını sana tercih etmelerime Biliyorum hatalıyım Ne desen haklısın Her gittiğimde senden Yıkılıp yine sana dönüyorum Bir enkazı kaldırmak sana kalıyor Ve hiç umursamadan yaptıklarımı Tutuyorsun ellerimden Çıkarsız... Amasız... Ve hatta yalansız... Varlığınla huzuru getiriyorsun Yok artık kolay değil Bundan böyle benden kurtulmak Öyle kolay değil Öylece gitmek yok Başkasını sana tercih etmek yok Sonra da yıkılıp yıkılıp sana dönmek yok Şimdi sana tüm kalbimle En içten duygularımla haykırıyorum Hoşgeldin evine Hoşgeldin kaderim Hoşgeldin... YALNIZLIĞIM, hoşgeldin... Mehmet Kadri Güven 01/03/2016 |