Sevgiye Yürecikler Dar gelmiş
Yaşam;
Doldurmuş uğraşlarla yüreciğimizi Sevgiye yer kalmamış. Düşünmek... Üçbeş boğaz,üçbeş kuruş. Usumda pembe düşler eyleşmiyor bile Tavana takılıyor gözlerim. Hasırlar arası dökülen topraklar, Bakma yükseğe,eğ başını "He"de diyor,eğri ağaçlar. Karşıya kayıyor gözlerim. Eğri olsanda ayaktasın, Kerpiç duvar.. Beyaz sıvayla güzelleşiyor. Yaşam, Uğraşlarla doldurmuş yüreciklerimizi Sevgiye yürecikler dar gelmiş. Bu küçük yürek bizde oldukca, Kısık çıkar, dirhem dirhem sesimiz. Dostlar;demirler arkasında Veya birkaç satırda... Şair olmak isterdim: Kır çiçeklerine şiirler yazan Mutluluğa özlemsiz... Kendim, Onlarca küçüldükce Mısraları dev olan şair. Yaşam; Kısacık,ya Sonsuz olsaydı diyorum.. Çıldırırmıydım. Ondandır bu çırpınış, Çıldıracağım günlere Çıldıracağımız, Karşılıksız yeminlere. A.Işık |
Hatıralarımızda kaldı...
Şimdi o evlerin sıcaklığı hala gönlümde,
Yüreğim hala o çocukluğumuzdaki beyaz toprakla badanalı evlerde
Garip bir ironi değil mi!..
Şimdi bizde yıkılsın istiyoruz
O toprak damlı küçük pencereli evlerimizi
Yerini, ne mi alacak
Dev siteler
Güvenliği olan, ruhsuz beton yığınları
Garip bir ironi değil mi (!)...
Zamana yenildi herşey değil mi
Biz de yenildik işte!...
Bilser tarafından 5/13/2011 8:50:07 PM zamanında düzenlenmiştir.