Göller görüyorum
Dizginsiz tutkular
Gemisiz eller görüyorum
Kadere hükmedemiyorum
Yazabilseydim kalemimle kaderimi
Bir darağacı çizerdim
Mum ışıklarının kızıl gölgesinde

Yine gafil avlandım
Kabardı yüreğim
Yüreğim çelikler kadar sert
Bastırıldıkça serpilip gelişiyor
Nefsim

Bir rüzgar çıkıyor
Kapılıyorum ona
Uzaklara gidiyorum
Yeni lisanlar öğreniyorum
Duygularımın kayboluyor
Masum değilim artık
Kayıyor yıldızlar
Hayaller kuruyorum
Gerçekleşmeyecek
Sürükleniyorum

Bir nur iniyor gökten
Korku ve kaygıyı ışıklarına alıyor
Ürperiyorum
Yine de bahar ılıklığı esiyor yüreğime
Sarı çiçekler açıyor
Gökyüzünün mavimsi
Düşüncelerime gem vuruyorum
Eşkıya yüreğim bir ayrı başkaldırıyor,
Acılarda saklı hislerim canlanıyor,
Şah damarımda akıyor kanım,
Direniyor benliğim
Bırakmıyor yüreğim…