yüzündeki acıyı katlayıp yüreğine koyduğunda bu tanıdık sokağın
seni yabancı bir lisan gibi anlamadığı gerçeği ile yüzleşeceksin
ve sana sırtını dönmüş ufak çaplı yalanlar derin bir öfke ile alay edecekler; yüreğin ile


ve
ne zor seni kolay kaybetmek
bir umut mesafesi kadar yoksun ya
şimdi yüreğim ele avuca sığmaz
seni derin bir anlamda aramaya kalkar öylece
o en haylaz ümidi ile durmaz da



bir gölge boyu sensizlik
gecede koyu sessizlik



ey lirik bahçemin
alıngan papatyaları
sürgün karanfilleri
kırgın gülleri
acıtan bir sevgiliden farkınız ne
ayrılığın ko(r)kusu gibi ruhumu sararken her biriniz



aa ne ayıp
ulu orta bir yalnızlık ile öpüşür dudaklarım
kalabalık düşlerin seyrinde
delirmeye iki biletimiz var
sevmeye de tek sebebimiz




düş ve gerçeğin arasında
tek (t)araflı bir aşkın iç çelişkisidir
silik bir tınının ölgün ezgisi



vav harfinin diz çöküşü gibi
elifin nezdinde olmanın derin yüklü anlamı


ve
ve
ve

omzumda yağmur ustası* kuşların ıslığı
yüreğinin sert kışlığı mart
ve ayaz gönlümün uçuk suflesi
ey geceme sufi bir hava katan ay buklesi
gökten zembille mi düş’tü aşk



daha yıldızlara açılmadın
daha kürek çek yıldızlara
daha sonsuzluğa
geceyi düşürüp
gündüzü tutamazsın
yerçekimi denir bunun adına
bildim mi sevgilim