"Bir birine Değmeyen Kutuplar"

Ötekinin derdine daldık ya
Geçti zaman geçti an
Unutmuş dedi kendini seven
Bu ben değildim dedi aynadaki yıpranan yüz
Değildi!

Durdu mu rüzgarın
Beğendiğin maceracı ruhun
Dar gelen mekanlar kırmızı elbisem gibi sıkıcı
Cansızlaşan yokluğun kadar ölü
O zamanlar ki nefes aldığımızdan habersiz
Bu gün doğum günümmüş
Haberin oldu mu?
Kahpe zaman namusa bürünmüş
Oysa biraz mutluluktu istediğimiz
Duvar içten içe çürümüş
İçimizdeki duygu kadar ölmüşüz
Nerdesin dedi uzakta bir ses
Kimse yoktu!
Yaraladığından bu yana haberi olmamış aşkın
yalanlamıştı
Böylece birbirine değmeyen kutuplar gibi yaşıyoruz
Dün evinin önünden geçtim
Pencereyi yine açık unutmuşsun
Çörçöp dolmuş odana
Yırtmışsın kağıtlarımı
Onlar ki aşkımın kanatları
Ses ver!
Yeter ki iste
Ayak izlerine basarım ben