Yaban

Yaban

Kurtuluş savaşından sonraki ilk cehalet yılları kurtuluş savaşı bitmiş cehaletten kurtuluş savaşı başlamıştır yabani bir köyde yaşayan insanların arasındayız bugün nasıl şeyhler lider ve önderse o günde öyle idi halk sahte mi doğrumu bakmadan şeyhin her sözüne tapar onu başına taç eder bugünde öyle değil halk şeyhi git camdan atla desek atla diyecek durumda değil mi dün bir kızın bir erkekle oturup konuşması linç edilip dedikodu edilmesine yol açarken bugünde aynı hataları işlemiyormuyuz yada belki zaman eskidi utanma ve haya duygusunu kaybettik dünün insanı erkeklerle konuşurken haya eder utanç ile başını öne eğerken bugün ne yazıkki 1 kız 20 erkekle birden konuşuyor  evet kurtuluş savaşı başlamadan önceki devirlerde bir köydeyiz halk o kadar saftır ki adeta celladına teslim olmuş kendi elleri ile köyünü düşmana teslim kendi rızası ile düşmanına boyun uzatan halkın batması hak değilmidir ve kendisini isteyerek düşmana teslim eden kurtuluş ümidi var mıdır cahillik ve saflığın en koyu anındayız

Yaban aslında yarim bırakılmış bir romandır bu yüzden son kısmı fazla beğenmedim daha güzel yazılabilirmiş son kısmı sönük kalmış diyebilirim keşke daha güzel bir son ile nokta konulsaydı bu şekilde bitince kitabın devamıda olabilirmiş gibime geldi yabanda köylü kısmı ile aydın kesimin birbirine Yaban ve yabancı kaldığı cahilliğin insanın sonunu getireceği evet cahillik insanın sonunu getiren en büyük sebeptir cahil kalan insan Ağalık ve şeyhlerini kendine kurtarıcı seçer cahil halk gider kendini düşmana teslim eder işte bu yüzden cahillik sömürünün ana sebebidir eğer cahillik olmasa idi yeryüzünde savaşlar çıkarmı idi halklar bu kadar rahat bir şekilde sömürülürmüydü biz insanlar düşmanı kurtarıcı zannedermiydik evet ne yazıkki başımıza gelenler kendi kara cahilliğimiz iledir insanın en başta kendini şu kara cahillikten kurtarması lâzım yoksa başımıza gelenlerden kendimiz sorumlu oluruz peygamberimiz savaşların küçük cihat kendimizi yenileyip temizlemenin güzellik doğruluk dürüstlükten beslenip nefes almanın büyük cihat olduğunu söyler büyük cihada çıkmak ise güzelliği doğruluk dürüstlüğü okumak öğrenmek ve ilerlemek ile olur

Tekrar okumak istediğim bir kitap, kendini toplumdam soyutlayan aydın ile köylü çatışmasını savaş sonrası hayatın kendisi için bittiğini düşünen ve kuru bir ağaç gibi kendini solmaya mahkum eden Aydın kesimden Ahmet Celalin ücra bir köye yerleşmesi.. köylülün en basit belki insani özellikleri kaybetmiş durumundan türk aydınlarını elestirmesi konusu ile yazılmış lezzet veren bir dili ve içinde tartışılmaz doğru ve aydınlatıcı tespitlerde gayet başarılı bir roman

Aydın birinin köy halkı ile uyuşmazlığı ile birlikte Anadolu insanın bakımsızlığı, köylülerin olaylara karşı cahilliği ve yazarın yalnızlığı etili dile gelmiş eserde... Bir dönemi yansıtması açısından da değerli bir eserdir...