Sudaki İz

(...) Salonda, oda müziğinin ağır temposunun eşlik ettiği bir gerginlik vardı. Suat'la konuşurken bir yandan da yan gözle Ömer'e bakan Fazıla, çok tedirgindi, tanıştırdığı ve ayrı ayn sevdiği iki insanın birbiriyle anlaşamayacaklarından korkuyor, huzursuzca kıpırdanıyordu. Suat'la Ömer'in ilişkilerinden kendini sorumlu tutuyor, bu iki erkek birbirlerini sevsinler istiyordu. Fazıla'nm huzursuzluğu Suat'a da yansıyordu. Sanatla pek ilgilenmediğini daha önceden duyduğu bir insanın karşısında ne yapacağını, bu adamı nasıl etkileyeceğini bilemiyordu. Sürekli olarak insanları etkilemeye ve onları kendine hayran bırakmaya çalıştığından, şimdi ne kendisiyle ne de yaptığı işle ilgilenmeyen biri karşısında şaşkmla-şıyordu. Suat'la Fazıla kopuk kopuk cümlelerle konuşuyorlar, hareketleri doğallığını yitiriyordu. (...) -Kitabın İçinden Sayfa 91-