Havva'nın Üç Kızı

üzerinden vakit geçti ve geçenler üzerinden geçtim kitabın.
bir karalamam vardı uzunca payaşmadığım ve ben kitabı ikinci kez okurken yazdığım o uzun çalışmayı da tamamladım bu bağlamda farklı duygular yaşadım kitabı yeniden okuduğumda.hayat çok ilginç:son sevdiğim bir yazar ansızın değer kaybedebiliyor.kaliteli Edebiyat adına yapacak çok şey var okunacak daha nice kitap bu bağlamda Defter'in bu kitap bölümünü çok seviyorum ve sevgili arkadaşlarımın yazdıklarından yorumlarından inanılmaz faydalanıyorum

fetullah gülen kızlarından biri işte, yıllarca anlattık anlayan olmadı
amacı belli yolu belli beyaz gibi görünen yağlı kara denilen cinsten.
hasılı Düşmanınıza para kazandırmak dışında içinde yaşadığınız topluma her yönden zarar vermek istiyorsanız okur ve okutursunuz. Alman dergisiyle yaptığı son söyleşi de buna çok iyi örnektir.

Yakılacak kitap mı okunacak kitap mı? Dünyayı yöneten sermaye babalarının veya kapitalizmin, emperyalizmin satın alarak kendi düşüncelerini yazdırtdığı yazarlar vardır. Bu yazarların kitapları satmasada her zaman en çok satanlar listesinde olur. İyi reklamları yapılır pazarlanır hatta dünyada değişik ülkelerinde ödül alması sağlanır. Ve mensubu olduğu ülkenin gözbebeği haline getirilirler. Buraya kadar herşey normal gelebilir size. Türkiye bu tür satın alınmış yazarlar veyahut aydıncıklar yüzünden bugün yok olmayla karşı karşıyadır. Bu kişiler Yazdıkları kitaplarla, çektikleri film veya belgesellerle, köşe yazılarıyla toplumun değer yargılarını yontarlar aşındırırlar çökme ve yok etme noktasına getirirler. Uzun uzun bu kitap ve bu kadın hakkında konuşmanın anlamı yok. Bu kadın geçen hafta bir alman dergisine (bu dergi Türkiye'karalayıcı yayınlar yapmaktadır.) Bir makale kaleme almış ve aynen şunları demiştir. Türkiye Cumhuriyeti annanem gibi öldü. Bu kadının seceresi incelendiğinde nasil bir sistemin kalemşörlüğüne soyunduğunu görebilirsiniz. Bu kitaplara verdiğiniz paralara yazık , okumak için ayırdığınız zamana yazık. Aldanmayın almayın okumayın ve okumayın. Yakın.

Aslında yorumumu iki parça halinde yazmanın hicabıyla yeniden belirtmek istiyorum düşüncemi.
Son 100 sayfasını da okuyup kitabı bitirince bir eksiklik hissettim sanırım kitabın devamı olmalı düşüncesi içimde buruk bir tat bıraktı.
Elif Şafak gerçekten de çok güçlü bir kalem ve her yazısında kendime dair çok şey bulduğum ve feyiz aldığım.
Hayranlıkla onu okuduğum ise yine kalemiyle özdeşleşip onu inanılmaz takdir etmek her daim sahip olduğum bir duygu.
Özellikle zaman ve mekan arasındaki geçişleri inanılmaz yine de demek isterim ki; devamı olmalıydı kitabın belli ki okuyucuya mal etmiş yine gönlümüzden nasıl bir son geçiyorsa.
Dilerim ki bir sonraki eserini kısa zamanda sunar bizlere.
Bir kadın olarak ve bir kadın yazar olarak tutunduğu hayat ve başarılarını tüm gönlümle kutluyorum.
İyi okumalar dilerim tüm kitap dostlarına.

Elif Şafak'ın kalemi özellikle olay örgüsünü harmanlayan o derin içerik ve anlam kurgusu gerçi Aşk isimli kitabındaki başarıyı yakalayamadığını düşünsem de dört gün gibi kısa bir zaman zarfında kitabı neredeyse okumayı tamamladım.
Kalemin dokunuşu yine okuyucuda şekillenen merak duygusunu fazlasıyla harmanlamamış olduğu düşüncesiyle saf kan bir kahraman yine aşk'ın uzamında bir gölge tahayyülü ile yüreğini okumak arzusu ile sarılmışken kitaba.
Biraz hayal kırıklığı yaratsa da son yüz sayfayı okuyup tekrar irdelemek istiyorum kitabı en azından beklentimin boşa çıkmayacağı ümidi ile...
Şafak'ın ironisi belli ki gerçek yaşanmışlıkların minvalinde ama tüm takdirim edebiyata adadığı kalemi yoksa kişisel bir yakınlık hissetmek asla olası değil bu bağlamda kalemine olan saygım her daim bana bir ışık sunmakta ve çok şey bulmak olası kaleminin dokunuşunda...