Hasretinden Prangalar Eskittim

Bu kitabi 1998 veya 1999 yılı da olabilir bir kitapçı ağabey bana önermişti. Ahmed Arif ilk o zaman tanımıştım. Bir Anadolu şairiydi Ahmed Arif. Şiirlerinin tamamını bir dönem ezbere biliyordum.

bütün şiirlerini bildiğimiz, dahası yaşadığımız devrimci bir ozanın bir dönem türkiyesine bayrak olmuş kitabı. şiirin ne olduğunu herkese belletmesi için aynı görüşü paylaşmanıza bile gerek yoktur bu arada.ben türkçe şiir yazıyorum derdi olan herkesin okumasını tavsiye ederim

"bunu anlatmak doğru mu bilmiyorum. çok kişisel bir şey. çok duygusal. artık anı olmuş. kitabımın adını ben "dört yanım puşt zulası" koymuştum. ama sevgili kardeşim ali özoğuz buna engel oldu. bana "kitabına böyle bir ad koymaya hakkın yok" dedi. "seni 15 yaşında çocuklar, kızlar taparcasına seviyorlar. sen bununla ola ki burjuvazinin tuzaklarını söylüyorsun. ama şu da var, o çocuklara saygı duymalısın. hatta bu adı bir şiirine bile verme, mısra olarak kalsın." düşündüm, ali'ye hak verdim. madem öyle, kitabımın adı hasretinden prangalar eskittim olsun dedim. şunu da söyleyeyim, başlangıçta "eskittim" değildi, "çürüttüm"dü o sözcük. yani "hasretinden prangalar çürüttüm." fakat çürüttüm sözcüğünü sevmedim. her ne kadar doğrusu "çürüttüm" de olsa sevemedim. bir de bu sözcüte üç tane ü geliyor ya arka arkaya, kulağımı tırmaladı. iç kulağımı, yani gönlümü tırmaladı. her şairin bir de yüreğinde kulağı vardır. onu tırmaladı işte. müzik ve anlam bakımından daha güçsüz buldum. o nedenle "eskittim" dedim." ahmed arif böyle söylüyor...

Terketmedi sevdan beni,
Aç kaldım, susuz kaldım,
Hayın, karanlıktı gece,
Can garip, can suskun,
can paramparça...
Ve ellerim, kelepçede,
Tütünsüz kaldım,
Terketmedi sevdan beni


Severek okuduğum büyük şairlerimizden biri. Rahmetle ve sevgiyle anıyorum...

Ustaların ustam dediği şair Ahmet Arif'in tek kitabıdır hasretinden prangalar eskittim. Adı efsane şairlerin arasında anılan Ahmet Arif'in yüzlerce şiiri onlarca kitabı olduğunu düşünürdüm hep ta ki ilk kitabıyla tanışana kadar! Bir kaç şiir okuduktan sonra, ne kadar kitabı varsa alıp okumalıyım hissine kapıldım tabi ki hayal kırıklığına uğradım sadece 16 mı 17 mi şiiri varmış... Ama her birine ayrı bir kaç şiir yazılacak şiirler tabi. Ahmet Arif sadece bir kaç şiirle edebiyatımızın en önemli isimleri arasına girmeyi başarmıştır. Sanırım türkçeyi en iyi kullanmış şairlerden biridir. Kalemine son derece hakim destansı bir adamdır ahmet arif! Her hangi bir yerinden açıp okuyabileceğiniz müthiş bir eser bırakmıştır hayatınıda şiirlerinide okumanızı şiddetle tavsiye ederim...

Ahmet ARİF bir satır başıdır hayatımda.

On dokuz yıl önce, daha on dört yaşımda, bir kitapçı vitrininde tanıştık onunla.
Memleketim Erzurum'da okuldan kaçtığım bir gün ellerim ceplerimde dolaşırken o kitapçının vitrininde üzerinde 'hasretinden prangalar eskittim' yazan kitapla karşılaştım. Cebimdeki bütün paramla kitapçıya girip kitabı istediğimde ''ne yapacağsan ki bunu, bu yassağ kimse görmesin bari'' diyen ve beni irkilten bir adam. Kitabı alıp çantamda saklayarak evin yolunu tuttum. Okuldan kaçan biri için ne kadar garipti oysa, bir kitabı okumak için deli gibi sabırsızlanmak.
Her ne ise başınızı ağrıtmayayım. İşte on dokuz yıl önce o kitapçı vitrinin önünde başlayan şiir serüvenim devam etmektedir.

Eski bir şiirimin bir kaç dizesini sizinle paylaşmak isterim, affınıza sığınarak...

Bir kez üşümüştü elleri çocukluğumun
bir yanı hep eksik ve hiç büyümemiş!

duvarları buz tutmuş, ahşap evlerde
okuduğum kitaplarda üşüyen parmak izlerim
ve Ahmet ARİF’in hasretinden-içimde eskiyen prangaları tanıktı!

hep tek başıma-bir doğum günü pastasının üzerinde
üflediğim mumlar tanıktı ve sanıktı- paslı yalnızlığım
’tez büyü beni bu acılardan kurtar’
diyen anamın kısık, yorgun ve o ümitsiz sesi tanıktı!

Belleksizleşmemek ve yabancılaşmamak ümidiyle....

ŞİİRLE VE DOSTLUKLA...

Bizim gençlik yıllarımızda Ahmet Arif'i okumak yürek isterdi....
Demek ki Ahmet Arif bizlerden daha yürekliydi....O bizi ter ketti, duyguları terketmedi......

Ahmed Arif bir tarihin bir halkın ve fedakarlığın bizatihi kendisidir. Nasıl nazım şeyh bedrettin destanı nı yazarak bize bedrettini unutturmadıysa ahmed arif de otuz üç kuşun ,oy havar ve daha nice şiirleriyle bizlere bilmediğimiz bir çok olayı ,duyguyu yaşatmıştır.Şiirlerinde gecenin kararması gibi hüzün çöker yüreğinize ama sonunda yine de hep bir umut vardır ...

Önce Karacaoğlan şiirleri ile tanıştım ardından abimden onun şiirlerini dinledim çok hoşuma gitmişti. Ve hemen kitabını aldım Severek hissederek özümseyerek okudum Ahmet Arif şiirleri bana her zaman heyecan vermiştir. Şiir aşığı olan ben onun dizeleri ile çok şeyler kazandığıma inanıyorum.

Küçüktüm Ahmed Arif'i okuduğumda. Belki orta okul son sınıftaydım. Teyzemlerin çok sevdiğim ve her zaman ziyaret ettiğim kütüphanelerinde rafların arasındaydı . Bir gün merak ettim ve açtım sayfalarını. O kadar hoşuma gitti ki. Aldım kitabı evime veher bir şiirini keyifle okudum. Hatta kendi sesinden şiirlerini okuduğu bir de kaset vardı:) En sevdiğim şiirdi "hasretinden prangalar eskittim"
Bana ta çocukluğumda şiiri sevdiren iki şairden biridir Ahmet Arif.

Bu kitabı okuduğum zaman TANRI vergisi yeteneğin böyle bir şey olduğunu düşündüm.İnsanların fikirlerini beğenir ya da beğenmezsiniz,o kişiye göre değişir.Ama yeteneği takdir etmek lazım.Hatta küçük bir şiir de yazmıştım.ustaya cevab-ı güncelleme diye...şiir severlere bitabı tavsiye ediyorum...