diyor ki biri
içimizden
yabancı da değil
kendimizden biri yani
diyor ki
hani kendimizden de yakın olanlardan:
biz çok kişi değiliz
bir kişinin toplamı kadarız
bir kişinin böldüğü yürekleriz her birimiz
toplansak bir yürekten fazla ederiz;
lakin gece bölüyor bizi
yıldız ışığında ayrı kalırız karanlığa
kendimizden!..

diyor ki atlayan ordan biri:
kimimizin gözlerinde fer
kimimizin dilinde dehşet
kavga dövüş sıradan bizde
vurdukça birbirimize
ikiye ayrılıyoruz
biz öldükçe çoğalıyoruz
yaşadıkça ölüyor bir tarafımız
ters doğmuş değiliz
tek olan ölür
çiftlenir ölümü
eksik kalırız ya ondandır
tamamlansak
sınıra erişsek
ölmesek durup vurulup
yaşardık tek bir sevdada!..

sebepsizce lafı doluyor ağzına biri:
ama sığar mıydık bir kalbe
kalır mıydık
yaşar mıydık
biz bilmeyiz
konuşuruz sadece
dinleyen yok
kulaklar kör!..

içimizden biri
en içimizden belki
diyor ki:
ben sizden de derinim
berime gelin
gittik
gördük
yazdık
..!..bir kelebek kadar yalnızdık..!..

bir olalım diyor biri
diğeri ben birim zaten diye atlıyor
zorluyoruz bedeni çekiştirerek
ölüyorz çoğalırken çoğalırken ölüyoruz
bir gürültü bin kıyamet
hengamemize uyanıyor deli
susuyoruz birbirimize bakarak
seviyoruz tek bir kalp gibiymişçesine
tek imişçesine sus pus oluyoruz
deli bakıyor bize
süzüyor susuyor gülüyor
herkes kendinde saklanıyor
hepimiz net
hepimiz bir
hepimiz deli!..

deli
-ki o hepimizin toplamıdır-
yaşıyor karanlığını kaldığı yerden
sevdasının matemi dokunurken susuşlarımıza!...