Sönmüş Mumlar Sokağı
7. Bölüm: Sönük Sigorta
Altıncı bölümün titrek başlangıcından sonraki iki hafta, Hüseyin Usta için bir kabusa dönüştü.
X Hissesi, borsadaki genel bir sarsıntı nedeniyle değerinin neredeyse üçte birini kaybetmişti. Güneş Coin ise, bir kripto haber sitesinde çıkan "kurucu ekibinin sırra kadem bastığı" yönündeki söylentilerle 0.09’dan 0.03’e çakılmıştı.
Hüseyin Usta, iki yüz yirmi beş bin liralık yatırımının yarıdan fazlasını kaybetmişti. Borç aldığı 180.000 TL’nin neredeyse tamamı erimiş, üzerine birikimi ve Elif’in üniversite parası gitmişti. Artık kaybettiği sadece kâr değil, ana paraydı.
Dükkânı buz gibiydi. Hüseyin Usta, kaloriferi yakmıyordu; ocağın başında tek başına, titreyerek oturuyordu. Bankadan gelen ilk ödeme ihtarnamesi masanın üzerindeydi.
Panik, vücudunun her hücresine işlemişti. Artık uykusuzluktan gözleri kan çanağına dönmüştü. Her telefon sesi, banka veya tefeci araması korkusuyla kalbini yerinden oynatıyordu.
Murat’ı aradı. Telefonu kapalıydı.
Hüseyin Usta, kendini dükkânın deposuna attı. Eski, sarı bir sandıkta duran en değerli varlığına baktı: Dükkânın tapusu. Yıllarca süren çabasıyla, borçsuz ve pırıl pırıl bir tapuydu bu. Şimdi, bu tapu, kalan son sigortasıydı.
“O parayı geri almalıyım. Ayşe bilmemeli. Elif bilmemeli. Eğer yükselirse, kimsenin haberi olmaz. Ben bu işin ustasıyım. Ben arızayı onarabilirim.”
Zihni, mantık değil, sadece hırsın ve çaresizliğin tek bir yankısıyla doluydu: Düştükçe para koy.
Hemen ertesi gün, kimseye haber vermeden bankaya gitti. Dükkânın tapusunu göstererek, piyasa değerinin altında da olsa, yüksek faizli bir ticari kredi için başvurdu. Dükkân, artık ipotek altındaydı.
Yaptığı bu hamle, bir elektrikçinin, devrenin yanma tehlikesini bilmesine rağmen, sadece bir anlık kazanç için ana sigortayı yerinden söküp, kabloları doğrudan birbirine bağlaması gibiydi. Hayatının sigortasını yakmıştı.
Çektiği 75.000 TL’yi (dükkânının kalan değerini), iki yatırım aracına da eşit olarak dağıttı.
Bu yeni yatırım, toplam kaybettiği miktarın yarısıydı, ama ona bir miktar daha nefes alma alanı vermişti. Ortalama maliyetini düşürmüştü.
"Şimdi, sadece bekleme zamanı," diye fısıldadı kendine. "Biraz yükselse yeter, hemen satıp ana parayı kurtaracağım. Borcu kapatıp, tapuyu geri alacağım."
Ama tam o anda, telefonunda bir bildirim belirdi. Kripto piyasasını sarsan büyük bir haber: Güneş Coin, borsadan tamamen delist edilmişti (çıkarılmıştı).
Güneş Coin’in değeri: 0.000.
Dokuz gün içinde, Hüseyin Usta’nın bu coine yatırdığı 90.000 TL ve üzerine eklediği 37.500 TL, toplamda 127.500 TL tamamen buharlaşmıştı.
Hüseyin Usta, dükkânın tezgâhına yığıldı. Gözleri kararmıştı. O an, bir elektrik şokundan daha güçlü bir etkiyle, devrenin tamamen kapandığını hissetti.
Ağzından boğuk bir ses çıktı. Kaybettiği para, sadece rakamlar değildi. O para, kızının eğitimi, karısının yazlık hayali ve yirmi beş yıllık dürüst emeğinin somut karşılığıydı.
Bu karanlık çöküş anında, kapı yavaşça açıldı.
Ayşe, endişeyle içeri girdi. Elinde, Hüseyin Usta’nın evde unuttuğu ve üzerinde ‘İpotek Başvurusu’ yazan banka evrakları vardı.
Ayşe’nin sesi, sessizliği delip geçti. Titrek, ama kararlıydı:
“Hüseyin. Bana bir iş anlaşmasından bahsetmiştin. Bu kağıtlar ne?”
Hüseyin Usta’nın dükkânındaki tüm lambaların Sönük Sigortası artık yanmıştı.