"Senin Sevdiğin Şiir Gibi Nihal'im…"

Senin sevdiğin o dizeleri okudum, Nihal'im…
"Üç tarafı sularla çevrili memleket" gibi hissedilen o yalnızlığı…
Ben de hissettim, içimde çınladı.
Sanki her kelimesi seni anlattı bana,
Sanki her mısra seni düşündürdü.

"Yalnız bile değilim" diyor ya Edip CANSEVER,
İşte orada kaldım ben…
Çünkü sen de bazen öyle bakıyorsun dünyaya,
Ve ben sadece bakışında bir yer bulmak istiyorum kendime.
Yalnızlığına benzeyen yerde konaklamak değil niyetim,
Yalnızlığına eşlik edecek bir sıcaklık getirmek isterim sadece.

Sen bu şiiri sevmişsin…
Ben de seni sevdim, o şiiri sever gibi.
Anlamaya çalışarak,
Yorumlamadan,
Yargılamadan…
İçinden geçtiğini dinleyerek,
Ve susarak…

.............................................................

Nihal'imin sevdiği şiiri:

............................................................

"Üç tarafı sularla çevrili memleketim
gibiyim. Yalnızım. Yorgunum.
Çok hırpalandım. Ağaçlarım
ormanlarım kesildi. Göğüm betona
kesti. Denizlerim hep pislik…
.
Dört tarafı yalanlarla çevrili insan
parçasıyım ben. Adım yalnızlık.
Uğruma savaşanım yok, sokakları
ateşe verenim. Molotoflar patlamıyor
göbeğinde şehirlerimin. Haritalarda ara
ki bulasın suretimi. Terk edilmişim.
...
Mutlu insan yüzleri basmış her
yanı. Efkarımda ortaksızım. Kalıcı
hüzünlerle taçlanmış sanki varlığım.
Ne yapsam ne etsem de benim için çok
gecikildiğini daha yeni anlamışım.
...
Ne gitmek istiyorum ne kalmak. Ne
yaşamak ne ölmek. Ne gülmek ne
ağlamak. Aldığım nefes başına buyruk,
gülüşlerim emanet. Ne zaman hangi
saat başladı kayboluşum? Bilmiyorum.
Acıya bile artık duygusuzum.
...
Dört tarafı yalnızlıkla çevrili
insan parçasıyım ben. Gürül gürül
şiir okuyuşum hep bundan. En kötü
şarkıları iştahla söyleyişim.
Kırgınlığıma en çok dokunan kalpte
inat edişim, yalnızlığıma en benzeyen
yerde konaklayışım. Memleketime
benzeyişim çaresizce, bundan.
...
Yatağındakini değil yüreğindekini
aldatan bir kadın gözyaşında, ne kadar
bağırsa da çığlığını duyuramayan bir
sokak çocuğu ya da.
Memleketim gibiyim
kendi coğrafyamdan sürgün edildim.
Dört tarafı yalnızlıkla çevrili
insan parçasıyım ben, hep eksiğim.
...
Daha güzel şeylere değil güzel şeylere
bile hakkım yok sanki. Hangi dala
tutunsam en baştan kırık, hangi kalbe
sığınsam zalim, kime el uzattıysam
kayıp… Hırpalanmış gibiyim bir yaşam
macerasında. Umudu yarım kalan,
hevesleri kursağında sallanan, kendi
enkazında kendine ses veren bir
yıkıntı gibiyim.
...
Yokum Olduğumu
zannettiğim en şiddetli zamanlarda
bile. Memleketim gibiyim. Düşlerime
silah çekilmiş. Umutlarım yok pahaya
satılmış. İnançlarım hakir görülmüş
yollarım kar buz içinde. Ne yana
baktıysam zifiri siyah. Dört tarafı
yalanlarla çevrili insan kalanı…
"Unutulmuş gibiyim ben
ve insan
Bir bakıma unutulmuş gibidir
Bilmem ki nasıl anlatmalı
Yalnız bile değilim..."
......................................................