Resûl-i Ekrem, "Annemin benim hakkımdaki şefkat ve merhametini düşündüm de ağladım." diye cevap verecektir.

Salih Suruç

Evler yıkan ocaklar söndüren ölüm kimi zaman musibet ve hastalık olarak insanın karşısına çıkıyordu kanserde ölümün hastalık şeklinde evinize konuk oluyordu irsi bir hastalık olup bazen anneden çocuğuna sirayet ederek bir aileden 2-3 kişiyi aynı anda götürürdü hani derizya insan bir kale gibidir sabreder mükâfata kavuşur işte bu kanser öyle bir hastalıktıki en sağlam kaleyi bile yerle bir ederdi
Elif  hanım inanmak istemesede yavaş yavaş yolun sonuna geldiğini Cenabı Hakka verilecek bir emaneti olduğunu biliyor ve o teslimiyet saati yaklaşıyordu onun için saçlar kazındı geçirilen baygınlıklar sonucunda Hacettepe hastanesine kaldırıldı dua ile sabır ile geçen ömrünün dönülmez akşamındaydı son kez namazını kıldı sevdikleri ile seccadesi vedalaştı oğlunun saçını okşayarak dostum beni çağırıyor diyerek hoşçakalın diyerek o kanser yatağında son kez şehadet getirdi inşAllah cennettedir mahallemizin o güzel meleği
Elinde bir saz vardı Selim abinin ve Tüm Elifler için Karacaoğlanın yazdığı Elifim noktalandı Türküsünü söylemeden edemedi barış ise annesini ne zaman hatırlasa o rahmet ve şefkat dolu tüm anneler için ağıt yakar gözyaşı dökerdi