Selim Erdoğan Ankara Etimesgutta yaşıyor yıllardır yalnız yaşamaya alışıktı o günde sevdiğinin yanına gidecekti yola çıkmak için niyetini aldı abdest ile kendisini temizledi tövbesini getirdikten sonra çiçekçi feyyaz ustaya Selamını verdikten sonra hoşgeldin diyerek feyyaz usta onun selamını güzel bir tebessüm ve güzel bir çay ikram etti belkide kaybolan adetlerimizden birisi idi pazarcının çürük malı arkaya sağlam ürünü ise öne istif ettiği bir devirde esnaf ahlâkının ve esnafın güler yüzü tebessümü her zaman dükkanın bereketiydi ancak bu ahlâk unutulduğu için Ankarada çoğu dükkân kepenk indiriyordu Selim bir bahçeye giriyordu bazı yerler çiçek ve gül kokarken bazılarından hiç koku gelmiyor bazılarında en güzel çiçekler papatyalar yetiştirken bazı topraklar ise oldukça kurak ve ıssızdı Peygamberimiz SAV Kabir, ya cennet bahçelerinden bir bahçe yahut cehennem çukurlarından bir çukurdur buyurmuştu Selim Erdoğan tam 10 yıl olmuştu eşini toprağa vereli ona veda edeli 10 yıldır eşini tek bir gün bile yalnız bırakmamıştı her sabah ilk önce abdestini alır namazını kılar ve eşinin yanına gelir kabirdeki gül kokusunu koklar toprakta yetişen binlerce papatyaya eliyle dokunur göz yaşı ile sulardı o papatyaları var mıydı acaba böyle masal kahramanları